Maak je keuze op dit formulier

Wat zou een toernooi zonder partners, vrijwilligers en publiek zijn? Helemaal niets.

Het doet ons dan ook goed op onze website u allen te laten weten dat we als WPT een diepe buiging maken voor u als publiek, voor al onze geweldige partners en niet in de laatste plaats onze vrijwilligers.

Vermeldingswaardig is dat ons goed doel: Alleen jij bepaalt, een bedrag van 11.000 euro bij elkaar heeft opgehaald, waar weer heel veel kinderen geholpen kunnen worden door onder andere de honkbalspport.

Blijft over, u een fantastische vakantieperiode toe te wensen en geniet van elkaar, de wij wereld is altijd leuker.

Paddy Roomer en Dennie van Leeuwen

Weliswaar niet in Rotterdam, maar in Willemstad op Curaçao!

door Chris Mast

Het Nederlands honkbalteam heeft het zeventiende World Port Tournament gewonnen. In de finale versloeg het Japan met 3-2. Het was een curieuze finale, want in de voorronde waren Oranje en Japan niet verder gekomen als respectievelijk een vierde en vijfde plaats.

Maar het toernooischema hield voor beide teams deze achterdeur naar de finale open.

Japan had tot en met de vierde inning een 2-0 voorsprong, in de vijfde inning kwam Oranje op gelijke hoogte en in zevende inning scoorde het – naar later bleek – het winnende punt.

Voor de twee punten in de vijfde inning tekende met een verre klap tegen de boarding in het rechtsveld Sharlon Schoop, waarop Dudley Leonara (via een honkslag op de honken) en Stijn van der Meer (vier wijd) konden scoren.

Het derde punt was een cadeautje van de Japanse derde honkman, die een klap van Dwayne Kemp wel goed verwerkte, maar daarna langs het eerste honk smeet. Opnieuw was het Schoop die hem binnen sloeg.

Startend werper bij Oranje was Rob Cordemans, die in de eerste inning twee hits – goed voor een punt – en in de vierde inning een verre homerun in het uiterste rechtsveld tegen kreeg.

De inning daarna verscheen Diegomar Markwell voor drie innings op de heuvel, waarna Juan Carlos Sulbaran, Kevin Kelly en Tom Stuifbergen de resterende slagmensen voor hun rekening namen.

Het was de derde keer dat Oranje het toernooi won. Eerder was dat in 1989 toen in de eindstrijd de Baltimore Johnnies werden verslagen en in 1999 toen het debuut in het nieuw gebouwde stadion kracht werd bijgezet met een zege op Cuba.

Het was wel de tiende keer dat Oranje in de finale stond, een Japans team – toen Kobe – bereikte alleen in het allereerste toernooi in 1985 in de finale. Als derde eindigde Taiwan, Team USA werd vierde en Curacao vijfde. Die laatste ploeg gold als de smaakmaker van het toernooi. Team USA, dat in de plaats was gekomen van het twee jaar geleden nog wel uitgenodigde Cuba, maakte een onevenwichtige indruk, waarmee het de uitnodiging voor de volgende editie op het spel zette.

Het tiendaagse toernooi trok 32.000 toeschouwers tegen 27.000 twee jaar geleden.

De persoonlijke prijzen gingen naar:

Beste werper: Rosh Vance (Team USA gooide tegen Japan en Curacao op zaterdag 14 innings met een verdiende punten gemiddelde van 0,00);

MVP, Meest waardevolle speler: Dwayne Kemp (Nederland);

Homerun koning: Denzel Richardson (2, waaronder een grand slam);

Beste slagman: Ryuma Seki (Japan, aangewezen slagman) met 0.560;

Rookie award: Delano Selassa (Nederland);

Meest populaire speler (gekozen door publiek): Denzel Richardson (Nederland);

Persprijs: Japan.